Nola sinetsi jo
an zarela gure artetik betiko?
Ustekabean, agurtu barik,
joan zara eta kitto.
Zure emazte, ama, arreba,
lagun eta lantokiko,
etsita gaude dakigulako
ez zarela itzuliko.
Euskaldun jator,
lagunen lagun,
kantari eta musiko,
mutil alaia, bromazalea,
atsegin eta sasoiko.
Orain aurrera jo behar dugu
elkarri lagunduz tinko,
gordetzen dugun oroitzapenak
gaitu susperraraziko.
"Bizitza osoa institutuan, lanean,
ikasleen artean kimika irakasten
eta nahi gabe bizitza osorako
balioko diguten hainbat balore
irakatsi dizkiguzu.
Zure presentzia duela egun batzuetatik ez dugun arren,
beti somatuko dugu zure esentzia gure artean".
Beti gogoan izango zaituzten 2LCko ikasleak.
No hay comentarios:
Publicar un comentario